Konrad Sutarski Na podwójnej ziemi – wiersze wybrane wieczór poetycki

19 października 2005 r. (środa), godz. 21.00

Instytut Polski

Konrad Sutarski: Na podwójnej ziemi – wiersze wybrane

prezentacja tomu poezji

Uczestnicy:
Konrad Sutarski, poeta
Marian Grześczak, poeta, były przewodniczący Polskiego Związku Literatów
Béla Pomogáts, historyk sztuki, były przewodniczący Węgierskiego Związku Literatów
Lajos Szakolcai, krytyk.

Konrad Sutarski – urodzony w 1934 roku w Poznaniu, a od 1965 roku żyjący na Węgrzech inżynier mechanik, długoletni konstruktor maszyn rolniczych, doktor technicznych nauk rolniczych, działacz polonijny, polityk mniejszościowy i dyplomata, przewodniczący Ogólnokrajowego Samorządu Mniejszości Polskiej na Węgrzech – jest jednym z najbardziej oryginalnych poetów polskich. W 2006 roku obchodzi 50-lecie twórczości literackiej.

Jest współzałożycielem poznańskiej grupy literackiej „Wierzbak”, (jednej z trzech – obok warszawskiej „Współczesności” oraz krakowskiej „Muszyny” – najważniejszych i najbardziej liczących się w Polsce pisarskich ugrupowań „pokolenia 56”), organizatora pierwszych po wojnie ogólnokrajowych festiwali młodej poezji w latach 1957-62,

Konrad Sutarski – piszący stosunkowo rzadko i niewiele – ma dziś w swoim dorobku około 20 książek, w tym pięć własnych książek poetyckich (wśród nich dwa wybory), jest też autorem szeregu książkowych wyborów poetyckich (z języka węgierskiego, wśród nich trzech antologii poezji). Wiersze jego znajdują się m. i. w antologii „Współcześni poeci polscy” (Warszawa, 1997) oraz w almanachu „Wiek Wierzbaka” (Poznań, 2005).

Poeta i krytyk polski – Marek Obarski – nazwał Sutarskiego prekursorem najważniejszego kierunku literackiego przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych – „Nowej Fali” (1985). Inny poeta i krytyk, Węgier – István Gittai – czytając poezje Sutarskiego określił je następującym porównaniem: „Podobnych odczuć doznawałem czytając wiersze T. W. Eliota” (1994). Sándor Csoóri jeden z najwybitniejszych umysłów Węgier wyraził się następująco: „Od lat uważaliśmy Konrada Sutarskiego za ambasadora literatury… Węgry do Polski zawozi, ale i własną ojczyznę na plecach tu do nas dźwiga. Jest to szczególny, wyjątkowo piękny los” (1994).